¡ARTE ou LOUCURA!. ¿Quén matou a NATIVIDAD?

Para a próxima Bienal Centroamericana Honduras 2008, organizada por Empresarios polo Arte, no que participan artistas seleccionados por xurados de diferentes países, como Colombia, México e Ecuador, artistas escollidos en base a súa obra de calidade e coherencia entre ideas e execución, incluíse quen di chamarse “Guillermo Habacuc” e que conseguiu o pase a este evento por unha exposición na que permitiu que un can morrese de fame para o seu lucimento .

Botando unha ollada ás obras deste home, vemos montaxes como o do “Troco do anel de voda polo equivalente en diñeiro a tres caixas de leite”, ou “Preservativos usados, doados por unha traballadora do sexo”, conxelados estes en resina e con medidas variables.

Estamos acostumados a ter que “interpretar” o que ultimamente dáse en chamar arte, e tragamos co que nos boten por riba, nun mercado no que xa se dixo todo e o que queda é só ánimo de lucro. Pero o deste home, por chamarlle algo, non ten nome, xa que dicir que fai “arte” lle queda grande.

A obra titúlase “ERES O QUE LEES”, frase que se lía na parede do fondo na sala expositiva, letras feitas con comida de can, pequenos aros de penso, que un pobre canciño, atrapado na rúa por secuaces de este “artista”, non podía alcanzar desde o lugar onde o malnacido o sitúo, atado por unha curta piola e que miraba e desexaba, mentres lle durou a vida, porque o canciño morreu de fame.

Os visitantes ao evento artístico, indiferentes á dor do animal e a pobreza da obra que tiñan diante, paseaban os seus ollos pola estancia e ningún tivo a ben salvar a dignidade e a vida do animal que tiñan diante, perdendo na ausencia de misericordia a dignidade propia.
O canciño chamábase Natividad e morreu triste e lentamente á vista de todos os homes famentos de abanderar o progresismo de algo, sexa o que sexa, nun sacrificio co nome de Arte.

Aqueles, que nos adicamos, profesional o naturalmente a debuxar a natureza, coas mans, con lápices, con pinceis, co traballo diario... Que pintamos a beleza, a vida e a morte, creemos que o ARTE é outra cousa, xa que si o que quería o autor era espremer o noso corazón, eso xa o fan as miserias humanas cada día e non se chama arte, senón miseria.
Existe un video en “You tube” e existe unha organización que recolle firmas para que este individuo deixe de chamarse artista e por riba de todo, non participe na Bienal Honduras 2008, cunha nova representación do “Eres o que lees” que incluiría outro canciño sacrificado. Tristemente, a estas alturas da existencia humana, aínda temos que loitar para evitar cousas semellantes, temos que xuntar as manos para impedir o que non tiña que nacer sequera. ¿Como é posible que as autoridades permitiran semellante espectáculo?.

ENLACE:
http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html